غرب مهمان کُش!

مثلی است که در مثنوی‏ آورده، می‏گوید در یکی از شهرها مسجدی بود که به «مسجد مهمان کش» معروف شده بود. می‏دانید قدیم ها مهمان خانه و مانند آن نبوده و اگر کسی وارد محلی می‏شد و دوست و آشنایی نمی‏داشت مسجد را مسکن می‏گزید. مسجدی بود که معروف شده بود که هر کس می‏آید اینجا شب می‏خوابد، صبح که می‏روند، جنازه‏اش را بیرون می‏آورند و کسی هم نمی‏ دانست علت قضیه چیست. یک آدم غریبی آمد، رفت در آن مسجد بخوابد، مردم گفتند آنجا نرو، این مسجد نمی‏دانیم چگونه است که هر کس می‏آید شب در اینجا می‏خوابد صبح جنازه‏اش را بیرون می‏آورند، زنده نمی‏ماند. گفت: من دیگر از زندگی بیزارم و از مرگ هم نمی‏ترسم، من می‏روم. هر کار کردند گوش نکرد و رفت در آنجا خوابید.

حرف هایی که کهنه نمی شوند!

حرف هایی که کهنه نمی شوند منتخبی است از سرمقاله های مجله ی نیستان که سید مهدی شجاعی طی عمر سی ماهه ی مجله به رشته ی تحریر درآورده، مقالاتی با نگاهی به دور از حزب گرایی که به فرهنگ جامعه می پردازد، شاید شما هم بعد از خواندن این کتاب همانند من افسوس بخورید که چرا بعضی از این حرف ها هنوز کهنه نشده اند، انتقاداتی که نزدیک به بیست سال گذشته نسبت به وضعیت فرهنگی و کار های صورت گرفته در باب فرهنگ، سینما و... شد، اما متاسفانه این انتقادات کوچکترین تاثیری بر روند حرکت مسئولان وقت و حال نگذاشت و حال با گذشت چندین سال با خواندن بعضی از مقالات این کتاب باید افسوس خورد که چرا کارهایی که باید بیست سال پیش صورت میگرفت هنوز هم کوچترین قدمی برای انجامشان صورت نگرفته است؛ در ادامه یکی از مقالات این کتاب که بر خلاف روند کلی کتاب کمتر نگاه انتقادی دارد را برای شما آورده ام، امیدوارم علاوه بر استفاده از این مقاله، علاقمند به مطالعه این کتاب شوید و برای مطالعه آن اقدام کنید.